درمان بی اختیاری ادرار

شاید باور آن سخت باشد، اما بی اختیاری ادرار (از دست دادن کنترل مثانه) یک مشکل شایع است اما بدانید که به هیچ عنوان طبیعی نیست. شدت این مشکل از نشت خفیف ادرار در زمان سرفه و عطسه تا نیاز فوری و ناگهانی به دستشویی متغیر است. در ادامه با جزئیات کامل این عارضه معرفی می شود و در انتها روشی موثر برای درمان بی اختیاری ادرار معرفی می شود.

بی اختیاری ادرار و نشانه های آن
انواع بی اختیاری ادرار عبارتند از

گرچه شیوع بی اختیاری ادرار با افزایش سن بیشتر می شود، اما پذیرفتن این مشکل به عنوان یک عارضه اجتناب ناپذیر در سنین بالا، کاملا اشتباه است. اگر بی اختیاری ادرار روی فعالیت های روزانه تان تاثیر می گذارد، حتما به پزشک مراجعه کنید. در اکثر موارد یک تغییر ساده در سبک زندگی یا استفاده از روش های کم تهاجمی و یا دستگاه هایی مانند هیگز، می تواند به درمان بی اختیاری ادرار و رفع ناراحتی های ناشی از آن کمک کند.

درمان بی اختیاری ادرار درمان بی اختیاری ادرار درمان بی اختیاری ادرار

بی اختیاری ادرار و نشانه های آن:

بیشتر افراد هر از گاهی دچار نشت جزئی ادرار می شوند، برخی دیگر دفعات بیشتر و به میزان خفیف یا شدید کنترل مثانه خود را از دست می دهند.

انواع بی اختیاری ادرار عبارتند از:

استرسی Stress incontinence : این حالت زمانی رخ می دهد که عواملی مانند سرفه، عطسه، خندیدن، ورزش کردن یا بلند کردن یک جسم سنگین به مثانه فشار وارد می کنند.
فوریتی Urge incontinence : در این حالت فرد نیاز ناگهانی، فوری و شدید به دفع غیرارادی ادرار پیدا می کند، این حالت در طول شب هم رخ می دهد. برخی شرایط جزئی، مانند عفونت، یا بیماری های مهم تر مانند دیابت یا اختلال عصبی منجر به بروز بی اختیاری ادرار فوریتی می شوند.
سرریز شده یا لبریزی Overflow incontinence : دچار نشت مکرر یا مداوم ادرار می شوید که به دلیل خالی نشدن کامل مثانه رخ می دهد.
عملکردی Functional incontinence : ناکارآمدی جسمی یا روحی باعث می شود به موقع به دستشویی نرسید؛ به عنوان مثال اگر مبتلا به آرتروز شدید باشید، ممکن است نتوانید به موقع خود را به دستشویی برسانید.
ترکیبی Mixed incontinence : در این حالت فرد بیشتر از یک نوع بی اختیاری را تجربه می کند.

جهت مطالعه مقاله علت گشادی واژن بر روی کلمه گشادی واژن کلیک کنید.

علت بی اختیاری ادرار چیست؟

بی اختیاری ادرار بیماری نیست و در حقیقت نوعی نشانه محسوب می شود. برخی عادت های روزانه و بیماری ها یا مشکلات جسمی منجر به بروز این عارضه می شوند. ارزیابی کامل توسط پزشک می تواند به تشخیص علت کمک کند. دستگاه های کم تهاجمی مانند هیگز می توانند به درمان بی اختیاری ادرار کمک زیادی کنند، برای استفاده از هیگز می توانید به پزشک مراجعه کنید.

درمان بی اختیاری ادرار درمان بی اختیاری ادرار درمان بی اختیاری ادرار درمان بی اختیاری ادرار درمان بی اختیاری ادرار درمان بی اختیاری ادرار

بی اختیاری موقتی ادرار

برخی نوشیدنی ها، غذاها و داروها دیورتیک یا ادرار آور هستند – مثانه را تحریک می کنند و حجم ادرار افزایش پیدا می کند. برخی از این ادرار آورها عبارتند از:

الکل
کافئین
نوشیدنی ها و آب گاز دار
شیرین کننده های مصنوعی
شکلات
فلفل قرمز
غذاهایی که حاوی مقدار زیادی ادویه، شکر یا اسید هستند، به ویژه مرکبات
داروهای قلب و فشار خون و شل کننده های عضلانی
مصرف بیش از حد ویتامین C

درمان بی اختیاری ادرار

گاهی برخی شرایط پزشکی منجر به بروز این عارضه می شوند که به راحتی قابل درمان هستند، این مشکلات عبارتند از:

عفونت مجاری ادرار: عفونت، مثانه را تحریک می کند و باعث می شود نیاز فوری به دستشویی رفتن پیدا کنید و گاهی منجر به بی اختیاری می شود.
یبوست: مقعد نزدیک به مثانه قرار گرفته و بسیاری از عصب های آنها با هم مشترک هستند. مدفوع سفت و فشرده شده در مقعد باعث بیش فعال شدن این عصب ها می شود و تعداد دفعات دستشویی رفتن افزایش پیدا می کند.

برای مطالعه مقاله درمان خشکی واژن بر روی کلمه خشکی واژن کلیک کنید.

بی اختیاری مداوم ادرار

برخی مشکلات و تغییرات جسمی باعث می شوند بی اختیاری یک شکل مداوم به خود بگیرد، برخی از این تغییرات به شرح زیر می باشند:

بارداری: تغییرات هورمونی و افزایش وزن جنین باعث بروز نوع استرسی آن می شوند.
زایمان: زایمان طبیعی باعث ضعیف شدن ماهیچه های کنترل کننده مثانه و همچنین آسیب دیدن عصب ها و بافت های محافظتی در مثانه می شود که افتادگی کف لگن یا پرولاپس را در پی دارد. پرولاپس باعث می شود مثانه، رحم، روده بزرگ یا روده کوچک از وضعیت طبیعی خود پایین تر بیایند و دچار بیرون زدگی به داخل واژن شوند. این بیرون زدگی می تواند منجر به بی اختیاری ادرار شود.
تغییرات ناشی از افزایش سن : پیر شدن ماهیچه های مثانه باعث می شود ظرفیت مثانه کاهش پیدا کند. همچنین با افزایش سن انقباضات غیر ارادی مثانه بیشتر می شوند.
یائسگی: پس از یائسگی بدن خانم ها استروژن کمتری تولید می کند. استروژن هورمونی است که به حفظ سلامت پوشش داخلی مثانه و رحم کمک می کند. زوال این بافت ها بی اختیاری ادرار را بدتر می کند.
هیسترکتومی: در خانم ها بسیاری از ماهیچه های پشتیبان مثانه و رحم یکسان هستند. هر گونه جراحی که بر روی سیستم تولید مثل خانم ها انجام می شود، از جمله برداشتن رحم، می تواند به ماهیچه های پشتیبان کف لگن آسیب بزند که این امر منجر به بروز این مشکل می شود.
بزرگ شدن پروستات: بی اختیاری، به ویژه در سالمندان آقا، اغلب به خاطر بزرگی غده پروستات رخ می دهد که این شرایط هیپرپلازی خوش خیم پروستات benign prostatic hyperplasia نامیده می شود.
سرطان پروستات: در آقایان، بی اختیاری ادرار استرسی یا فوریتی می تواند به دلیل سرطان پروستات درمان نشده باشد. اما در بیشتر موارد بی اختیاری یکی از عوارض جانبی درمان سرطان پروستات است.
انسداد : یک تومور در هرجایی از مجاری ادرار می تواند مانع جریان طبیعی ادرار شده و بی اختیاری سرریزی را در پی دارد. گاهی سنگ های ادراری – توده های سخت و سنگ مانندی که در مثانه شکل می گیرند – باعث نشت ادرار می شوند.
اختلالات عصبی: مالتیپل اسکلروزیس یا ام اس، بیماری پارکینسون، سکته مغزی، تومور مغزی یا آسیب نخاعی باعث اختلال در سیگنال های عصبی کنترل کننده مثانه شده و منجر به بی اختیاری می شوند.

عوامل تشدید کننده

فاکتورهایی وجود دارند که خطر بروز این عارضه را افزایش می دهند، از جمله این فاکتورها عبارتند از:

جنسیت: خانم ها بیشتر در معرض ابتلا به نوع استرسی هستند. بارداری، زایمان، یائسگی و آناتومی طبیعی بدن خانم ها باعث این تفاوت می شود. مشکلات مربوط به غده پروستات نیز منجر به افزایش احتمال بروز بی اختیاری ادرار فوریتی و سر ریزی در آقایان می شوند.
سن و سال: با بالا رفتن سن، ماهیچه های مثانه و مجرای ادرار قدرت خود را تا حدی از دست می دهند. تغییرات ناشی از افزایش سن مدت زمان کنترل مثانه بر روی ادرار را کاهش داده و احتمال بروز آن را افزایش می دهد.
اضافه وزن: وزن زیاد بر روی مثانه و ماهیچه های اطراف آن فشار وارد می کند و این ماهیچه ها را ضعیف می کند که منجر به نشت ادرار در زمان سرفه یا عطسه می شود.
سیگار کشیدن: مصرف تنباکو احتمال بروز این مشکل را افزایش می دهد.
سابقه خانوادگی: اگر یکی از اعضای خانواده به بی اختیاری دچار باشد، به ویژه از نوع فوریتی، احتمال بروز این عارضه در شما نیز افزایش پیدا می کند.
سایر بیماری ها: بیماری های عصبی یا دیابت خطر بروز بی اختیاری را افزایش می دهد.

پیامدهای بی اختیاری

پیامدهای مزمن عبارتند از:

مشکلات پوستی: خیس شدن مداوم پوست منجر به عفونت و زخم های پوستی می شود.
عفونت مجرای ادرار: بی اختیاری خطر بروز عفونت مکرر مجرای ادرار را افزایش می دهد.
تاثیر بر روی زندگی شخصی: این موضوع بر روی زندگی اجتماعی، کاری و روابط شخصی فرد تاثیر می گذارد.

جهت مطالعه مقاله واژینیسموس بر روی کلمه واژینیسموس چیست کلیک کنید.