لاپاراسکوپی

لاپاراسکوپی؟ هر آن‌چیزی که باید شما بدانید

لاپاراسکوپی که از آن با عنوان لاپاراسکوپی تشخیصی نیز یاد می شود، یک روش تشخیصی جراحی است که برای بررسی اندام های داخلی شکم استفاده می شود.
در این مقاله خانم دکتر نرمین کریسانی متخصص زنان و جراح زیبایی به موضوع “لاپاراسکوپی” پرداخته است.

لاپاراسکوپی که از آن با عنوان لاپاراسکوپی تشخیصی نیز یاد می شود، یک روش تشخیصی جراحی است که برای بررسی اندام های داخلی شکم استفاده می شود. لاگاراسکوپی یک روش کم خطر و کم تهاجم است که با برش های کوچک انجام می شود. در لاپاراسکوپی از ابزاری به نام لاپاراسکوپ برای بررسی اندام های شکمی استفاده می شود. لاپاراسکوپ یک لوله بلند و نازک و مجهز به یک منبع نوری بسیار روشن و یک دوربین با وضوح بالا بر روی آن است. این ابزار از طریق یک برش کوچک در دیواره شکم وارد بدن می شود و همانطور که در بدن حرکت می کند، تصاویر را به یک مانیتور ویدئویی ارسال می کند. لاپاراسکوپی به پزشک این امکان را می دهد که بدون جراحی کامل و باز، داخل بدن بیمار را ببیند. پزشک همچنین می‌تواند نمونه‌های بیوپسی را در طول این عمل بردارد.

لاپاراسکوپی روی چه اندام هایی و برای تشخیص چه بیماری هایی انجام می شود؟

لاپاراسکوپی اغلب برای شناسایی و تشخیص منبع درد لگن یا شکم استفاده می شود. این عمل معمولاً زمانی انجام می‌شود که روش‌های غیرتهاجمی قادر به تشخیص نیستند. به بیان دیگر لاپاراسکوپی زمانی انجام می‌شود که آزمایش‌ها اطلاعات یا بینش کافی برای تشخیص را ارائه نکنند. این روش همچنین ممکن است برای بیوپسی یا نمونه‌برداری از بافت از یک عضو خاص در شکم استفاده شود.

پزشک اغلب لاپاراسکوپی را برای بررسی اندام های زیر توصیه می کند:

كيسه صفرا
کبد
پانکراس
روده کوچک و روده بزرگ
طحال
معده
اندام های لگنی و سیستم تولید مثل

تشخیص بیماری ها از طریق لاپاراسکوپی

همچنین پزشک با مشاهده این نواحی با لاپاراسکوپ، می تواند بیماری های زیر را تشخیص دهد:

توده یا تومور شکمی
بیماری های دستگاه تناسلی
مایع در حفره شکم
بیماری های کبد

خطرات لاپاراسکوپی چیست؟

از جمله شایع ترین خطرات مرتبط با لاپاراسکوپی می توان به تب یا لرز، قرمزی، تورم، خونریزی یا تخلیه در محل های برش، حالت تهوع یا استفراغ مداوم، سرفه های مداوم، تنگی نفس، ناتوانی در دفع ادرار، سبکی سر، خونریزی، عفونت و آسیب به اندام های شکم بیمار اشاره نمود. که البته این موارد اخیر جز موارد نادر هستند.

لاپاراسکوپی چگونه انجام می شود؟

لاپاراسکوپی معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود. این به این معنی است که بیمار می تواند در همان روز عمل جراحی خود، به خانه برود. احتمالاً برای این نوع جراحی به بیمار بیهوشی عمومی داده خواهد شد. به این معنی که بیمار در طول این روش می خوابیده و هیچ دردی احساس نمی کند. برای بیهوشی عمومی، یک خط وریدی در یکی از وریدهای بیمار وارد می شود. از طریق متخصص بیهوشی می تواند داروهای خاص را از طریق رگ به بیمار تزریق کرده و عمل بیهوشی انجام شود. همچنین در برخی موارد از بی حسی موضعی نیر استفاده می شود. یک بی حس کننده موضعی ناحیه را بی حس می کند، بنابراین حتی اگر بیمار در طول جراحی بیدار باشد، هیچ دردی احساس نمی کند.

در طول لاپاراسکوپی، جراح برشی را در زیر ناف بیمار ایجاد کرده سپس یک لوله کوچک به نام کانولا را وارد بدن می کند. کانولا برای باد کردن شکم با گاز دی اکسید کربن استفاده می شود. این گاز به پزشک اجازه می دهد تا اندام های شکمی را واضح تر ببیند. هنگامی که شکم باد می شود، جراح لاپاراسکوپ را از طریق برش وارد می کند. دوربین متصل به لاپاراسکوپ تصاویر را روی یک صفحه نمایش می دهد.

تعداد و اندازه برش ها بستگی به این دارد که جراح چه بیماری خاصی را تایید یا رد کند اما بطور کلی، از یک تا چهار برش که طول هر یک بین 1 تا 2 سانتی متر است ایجاد می شود. این برش ها امکان قرار دادن ابزارهای دیگر را نیز در بدن فراهم می کند. برای مثال، ممکن است جراح نیاز به استفاده از ابزار جراحی دیگری برای انجام بیوپسی داشته باشد. در طول بیوپسی، آنها نمونه کوچکی از بافت را از یک عضو برای ارزیابی می گیرند و پس از انجام عمل، ابزارها برداشته می شوند. سپس برش های ایجاد شده با بخیه یا نوار جراحی بسته می شود.

در پایان

بوزر کلی لاپاراسکوپی یک روش تشخیصی کم خطر برای دیدن اندام های داخلی بدن بیمار از طریق یک دوربین می باشد. در این روش پزشک می تواند با ایجاد برش های کوچک بر روی شکم ابزار لاپاراسکوپ را وارد بدن بیمار کرده و بیماری هایی نظیر توده و تومورهای شکمی، اندام تناسلی و … را تشخیص داده یا از بافت مشکوک بیمار نمونه گیری نماید.