نحوه تشخیص و درمان آلرژی به منی

نحوه تشخیص و درمان آلرژی به منی؟ هر آن‌چیزی که باید شما بدانید

آلرژی به مایع منی که به عنوان حساسیت پلاسمای منی انسان یاHSP نیز شناخته می شود در واقع یک واکنش آلرژیک به پروتئین های موجود در اسپرم اکثر مردان است.

در این مقاله خانم دکتر نرمین کریسانی متخصص زنان و جراح زیبایی به موضوع “نحوه تشخیص و درمان آلرژی به منی” پرداخته است.

آلرژی به مایع منی که به عنوان حساسیت پلاسمای منی انسان یاHSP نیز شناخته می شود در واقع یک واکنش آلرژیک به پروتئین های موجود در اسپرم اکثر مردان است. بطور کلی می توان گفت که این عارضه نادر در زنان شایع‌تر است و بیشتر بر روی آنها تأثیر می‌گذارد. البته باید گفت که بطور دقیق مشخص نیست که این وضعیت تا چه حد بر مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی برقرار می کنند، تأثیر می گذارد.

مطالعات صورت گرفته در این زمینه نشان می دهد که ممکن است مردان حتی به مایع منی خود نیز حساسیت پیدا کنند. در چنین شرایطی و هنگامی که این اتفاق می افتد، پزشکان معتقدند که یک سندرم بیماری پس از ارگاسم در فرد صورت گرفته است.

علائم آلرژی به منی چیست؟

پزشکان معتقدند که اگر شخصی پس از رابطه جنسی یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کند، ممکن است واکنش آلرژیک به مایع منی برای او اتفاق افتاده باشد:

سرخی و قرمزی پوست
سوزش
ورم
درد
خارش

بطور کلی می توان گفت که در زنان این علائم معمولاً در فرج یا داخل کانال واژن آنها رخ می دهد و برای مردان، علائم ممکن است در ساقه یا ناحیه و پوست بالای اندام تناسلی رخ دهد. طبق نظر پزشکان گفته می شود که این علائم ممکن است در هر جایی که با مایع منی تماس داشته باشد، مانند دست ها، دهان، قفسه سینه، مقعد و … نیز ظاهر شوند. واکنش های آلرژیک به مایع منی اغلب موضعی هستند، اما برخی از افراد ممکن است حالت دیگری از آلرژی را تجربه کنند و کل بدن آنها را تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، مردانی که به مایع منی خود حساسیت دارند، ممکن است بلافاصله پس از انزال دچار خستگی شدید، گرمای شدید و حالتی شبیه به آنفولانزا شوند.

بطور کلی، علائم معمولاً در عرض 20 تا 30 دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض مایع منی شروع می شود و بسته به شدت آنها ممکن است از چند ساعت تا چند روز طول بکشد.

اما نته مهمی که باید در این بخش به آن اشاره نمائیم، واکنش آلرژیک شدید می باشد. در موارد شدید، اغلب آنافیلاکسی اتفاق می افتد. علائم آنافیلاکسی معمولاً در عرض چند دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض مایع منی شده و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند.

از جمله مهمترین علائم آنافیلاکسی می توان به موارد زیر اشاره نمود:

مشکل در تنفس
خس خس سینه
تورم زبان یا گلو
نبض تند یا ضعیف
سرگیجه یا غش
حالت تهوع
استفراغ
اسهال

عوامل موثر در بروز آلرژی به مایع منی

آلرژی به مایع منی در درجه اول توسط پروتئین های منبع قابل اعتماد موجود در اسپرم مردان ایجاد می شود. برخی از تحقیقات همچنین نشان می دهد که برخی از داروها یا آلرژن های غذایی موجود در اسپرم نیز می توانند علائم این آلرژی را تحریک کنند.

آلرژی به منی حتی ممکن است در زنانی ایجاد شود که هیچگونه علائم قبلی، پس از قرار گرفتن در معرض مایعات منی نداشته اند. همچنین ممکن است علائم را با یک شریک و نه با شریک دیگر تجربه نمود. اگرچه آلرژی به منی ممکن است در هر زمانی ایجاد شود، اما بسیاری از زنان گزارش می دهند که علائم آنها در اوایل دهه 30 زندگی آنها شروع شده است.

گزینه های درمانی

هدف درمان HSP در واقع به حداقل رساندن یا پیشگیری از بروز علائم است. در ادامه چند روش جلوگیری از بروز علائم این حساسیت را بررسی خواهیم نمود:

استفاده از کاندوم

بهترین راه برای انجام این کار استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی است. مردانی که به مایع منی خود حساسیت دارند نیز باید در طول خودارضایی از کاندوم استفاده کنند، اگرچه این امر ممکن است از برخی علائم در سراسر بدن جلوگیری نکند اما می تواند موثر عمل کند.

حساسیت زدایی

در این روش، متخصص آلرژی یا ایمونولوژیست هر 20 دقیقه یا بیشتر، محلول مایع منی رقیق شده را در داخل واژن یا روی آلت تناسلی شما قرار می دهد. این روند تا زمانی ادامه خواهد داشت که فرد بتواند در برابر قرار گرفتن در معرض مایع منی رقیق نشده بدون اینکه علائمی را تجربه کنید مقاومت کند. پس از حساسیت زدایی اولیه، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مایع منی، برای حفظ تحمل فرد ضروری است. به عنوان مثال، افرادی که به مایع منی شریک زندگی خود حساسیت دارند، باید هر 48 ساعت یک بار رابطه جنسی داشته باشند.

دارو درمانی

همچنین ممکن است پزشک توصیه کند که فرد باید قبل از هر گونه فعالیت جنسی از آنتی هیستامین های بدون نسخه استفاده کند. این روش ممکن است به کاهش علائم در افراد کمک کند، به خصوص اگر شخص یا شریک زندگی او برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آن از کاندوم استفاده نکند.

در پایان

آلرژی به مایع منی یک بیماری نادر است که مانند هر آلرژی دیگری می تواند در طول زمان ایجاد شود یا از بین برود. اگر فردی علائم مربوط به آن را تجربه می کند، باید برای تشخیص دقیق تر به پزشک خود مراجعه نماید.

اگر آلرژی به منی درمان نشود، می تواند زندگی جنسی فرد را مختل کرده و بر سلامت کلی او نیز تأثیر بگذارد.